بیانیه کژار در باره انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان

انتخابات ایران در میان تشویق حاکمیت به مشارکت و عدم رغبت مردم به حضور در آن به پایان رسید. پس از ۴۲ سال حاکمیت جمهوری اسلامی، انتخابات اخیر دارای نقاط برجسته مختص به خویش است که جای تأمل و تعمق دارد. در طی ۴۲ سال رژیم ایران با همه روشهای ممکن سعی بر کشاندن مردم به پای صندوق‌های رأی داشته و مشارکت مردم در انتخابات به‌عنوان پروسه‌ای جهت مشروعیت‌بخشی به نظام موجود بوده و از آن در برابر همه دشمنان و مخالفانش استفاده تبلیغاتی نمود.

انتخابات برای حاکمیت ایران به‌مثابه مکانیزم دمکراتیزه نمودن جامعه تعریف نشده و صرفا برای ظاهرسازی و عوامفریبی استفاده گشته است. بنا‌به ماهیت مستبدانه نظام ایران،‌ این رژیم هیچگاه به رأی مردم اعتقاد نداشته و حتی مکانیزم‌های برگزاری انتخابات در نظام نیز از اصول دمکراتیک و عادلانه به دور است. در طی این سال‌ها این فرصت برای رژیم وجود داشت که در مسیر دمکراتیزه نمودن سیستم مدیریتی ایران گام برداشته و از مسیر دیکتاتوری خارج گردد. لکن از این فرصت استفاده ننموده و بر کاراکتر ضد‌اجتماعی و آنتی‌دمکراسی خویش اصرار ورزیده که اوضاع بحرانی کنونی محصول این رویکرد رژیم می‌باشد.

ایران در حالی به سوی انتخابات اخیر گام برداشت که اوضاع سیاسی،‌ اقتصادی و اجتماعی جامعه در بحرانی‌ترین حالت خویش قرار دارد. رژیم ایران در طی زمامداری خویش همه راههای مشارکت سیاسی مردم را مسدود نموده و تنها به سیاستی اعتقاد داشت که مطابق معیارهای توتالیتری‌اش بوده و هر گونه صدای مخالف و منتقد را مسکوت نموده و با زدن برچسب ضد‌انقلاب با خشونت‌آمیزترین شکل ممکن با آنها برخورد نمود. بنا به ماهیت ضد‌زن خویش از حضور زنان در عرصه سیاست ممانعت نموده و سعی در به انزوا کشاندن زنان داشته است. تاکنون نیز با بی‌اعتنایی به مسئله مخالفان سیاسی نگریسته و همواره منکر وجود زندانیان سیاسی در ایران بوده است.

جامعه ایران که ریشه در فرهنگ کهن آریایی دارد و هنوز هم رگه‌های جامعه سیاسی و اخلاقی در آن زنده است در دوران حاکمیت نظام دیکتاتوری ولایت فقیه بیش از هر زمان دیگری با مسائل گوناگون اجتماعی روبرو گشته است. فساد سیستماتیک موجود در سیستم دولتی به‌طورعامدانه به بستر جامعه انتقال یافته و سعی بر دور گرداندن جامعه از معیارهای اخلاقی‌ و وجدانی است. افزایش آمار معتادان به‌ویژه در میان زنان، افزایش جرایم و ناامنی‌های اجتماعی، خودکشی، قتل و آزارهای جنسی و جسمی، دامن زدن فرهنگ ضد‌زن و مردسالار و حقیرانگاری زن که بیش از همه توسط رسانه‌های رژیم به شکلی نظامند انجام می‌گیرد، گسترش فحشا و فقر، افزایش آمار پدیده‌های کارتن‌خوابی، گورخوابی و زیارت خوابی و … تنها بخشی از نتایج سیاست‌های تبعیض‌آمیز رژیم می‌باشند.

وضعیت اقتصادی مردم در دشوارترین حالت ممکن قرار دارد و هر روز بر ارتش بیکاران افزوده شده و توانایی خرید مردم کمتر از حد ممکن می‌گردد. در مقابل فقر رو به افزایش در جامعه، روزانه پرده از فساد اقتصادی و اختلاس‌های نجومی مهره‌های رژیم برداشته می‌شود و شکاف میان غنی و فقیر عمیق‌تر می‌گردد. در نتیجه وضعیت موجود، در چند سال اخیر فریاد اعتراضات مردمی و مطالبات به‌حق مردم ایران بلندتر گشته است. خیزش‌های آبان‌ماه اوج خشم و اعتراضات مردم نسبت به عملکرد حکومت بود. رژیم با وجود آگاهی از مشکلات و مصائب مردم و خواسته‌ی آنان مبنی بر تغییر ساختار حکومت در ایران، به روشی قهرآمیز و بی‌پروا مردم را مورد سرکوب و خشونت قرار داد.

در چنین شرایطی و در حالی که در سطح خارجی نیز ایران در تنگنا قرار دارد، یازدهمین دوره‌ی انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان برگزار گردید. از یک سو شرایط داخلی که از آن بحث شد و از سوی دیگر تنگ‌تر شدن عرصه بر ایران در منطقه بویژه با کشتن قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس پاسداران توسط آمریکا بر انتخابات تأثیر گذاشت. رژیم سعی نمود که از کشته شدن سلیمانی برای مظلوم‌نمایی خویش و تحریک احساسات مردم سوءاستفاده نماید. در حقیقت این انتخابات نیز به میدان مبارزه بین رژیم و مخالفانش تبدیل شد و رژیم برای تشویق مردم برای حضور در انتخابات تلاش‌های فراوانی نمود. انتخابات اخیر در ایران کاملا نمایشی بود و تلاشی جهت یکدست نمودن مجلس بود زیرا تنها اصولگرایان و وابستگان نظام از فیلتر کسب صلاحیت عبور نمودند و فرصتی برای افراد توانا و شایسته‌ی خدمت به مردم فراهم نگردید.

خلق‌های ایران که سالهاست به ماهیت واقعی رژیم پی برده‌اند این بار به شکلی هم‌صدا و با در نظر گرفتن همه هزینه‌ها، ‌انتخابات را تحریم نموده و به جمهوری اسلامی یک « نه » تاریخی و دندان‌شکن گفتند. علاوه براین بسیاری از احزاب و اپوزیسیون نیز خواستار تحریم انتخابات شدند و همگرایی و اتحاد در این زمینه ایجاد گشت که حاکی از تشریح و خوانش صحیح وضعیت کنونی می‌باشد. کژار، جامعه زنان آزاد شرق کوردستان نیز با توجه به اوضاع موجود در ایران، تحریم انتخابات را بهترین گزینه دانسته است. تحریم انتخابات از سوی بسیاری از مردم، سازمان و احزاب نشان از بلوغ سیاسی جامعه و مردم ایران دارد و ما به اراده‌ی آزادی‌خواهی خلق‌های ایران درود می‌فرستیم.

رژیم با عدم حضور پررنگ مردم شکست بزرگی خورده است با پنهان‌کاری و دادن اطلاعات و آمار نادرست نیز نتوانسته این شکست مفتضحانه را لاپوشانی نماید. هر چند دلیل حضوراندک را به شیوع بیماری کرونا در ایران مرتبط می‌نماید، اما در پس این ظاهرسازی‌ها پیام خلق را به نیکی دریافته است. همه داده‌ها و نشانه‌های موجود حاکی از فرارسیدن دوران گذار از جمهوری اسلامی است و اراده عمومی خلق‌های ایران بر برقراری دمکراسی و عدالت اصرار دارد. اما آنچه در این شرایط مهم است باور به اراده خلق و توانایی‌های ذاتی جامعه است که بایستی همه نیروهای مخالف نظام به این موضوع مهم توجه نمایند و به جای اتکا بر نیروهای خارجی به نیروی ذاتی جامعه تکیه نموده و اینگونه از مداخلات قدرت‌های خارجی که فقط شرایط را کائوتیک می‌کنند، جلوگیری نمایند.

دولت ایران هیچ‌گاه اراده‌ی خلق‌ها به رسمیت نشناخته و بر مواضع تک‌تیپی خویش ابرام ورزیده است. بنابراین بایستی سازمان‌ها و احزاب مخالف ایران، اتحاد و زمینه‌های گفتگو و فعالیت‌های مشترک را مبنای مبارزات خود قرار دهند و از دیدگاه‌های یکجانبه‌گرایانه و متعصبانه دوری نموده و منافع و مصالح همه خلق‌های ایران را بر منافع حزبی ارجح دانسته و بسترهای برگزاری پلاتفرم‌های مشترک دمکراتیک کە در آن حقوق همه خلق‌ها رعایت گشته و گفتگو درباره سیستم مدیریتی ایران که در آن همه عقاید و افکار محترم شمرده می‌شوند، فراهم گردد.

موضع زنان ایران در اعتراضات اخیر و همچنین در تحریم انتخابات ارزشمند و کاملا بجا بوده و نشان بلوغ فکری و سیاسی آنان است که همواره خواهان برچیده شدن فرهنگ، ذهنیت و تبعیض‌های جنسیتی و زن‌ستیز بوده‌اند. همانگونه که در انقلاب خلق‌های ایران زنان دارای نقش و جایگاه پیشاهنگ بودند، لازم است در این مرحله نیز بیش از همه قشرهای جامعه با بی‌عدالتی رژیم مبارزه نمایند بدون شک با همصدایی و اتحاد زنان این مهم به واقعیت خواهد پیوست. هم اکنون بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی زن به اتهام اقدام علیه امینت ملی و معاندت با نظام در زندان‌های رژیم محبوس‌اند و احکام سنگینی برای آنان درنظر گرفته شده است.

زنان کورد در راستای مبارزه با ذهنیت ضد‌زن حاکمیت ایران راه مبارزات ایدئولوژیک و مسلحانه را برگزیده و در این راه از فدا نمودن جان خویش نیز دریغ نورزیده‌اند. گفتگو و مبارزات مشترک همه زنان ایران از هر فرهنگ و اندیشه‌ای، در تسریع و پیشبرد اهداف مبارزات تاثیرگذار خواهد بود.

جامعە زنان آزاد شرق کوردستان ( کژار)

                                                                                                               2020.2.26

منبع: www.kjar.online

وەڵامێک بنووسە

پۆستی ئەلکترۆنیکەت بڵاو ناکرێتەوە . خانە پێویستەکان دەستنیشانکراون بە *