پلاتفرم یارسان: با شعار “اکنون زمان آزادی است” اتحادی دموکراتیک را امکانپذیر می کنیم

با شعار “اکنون زمان آزادی است” اتحادی دموکراتیک را امکانپذیر می کنیم

اکنون نزدیک به یک و نیم قرن است که روز اول ماه مه به نمادی قدرتمند برای مبارزه، اتحاد و حق طلبی طبقۀ کارگر در سراسر جهان تبدیل شده و هرساله همچون فرصتی برای اعتراض و تجدید پیمان با آرمان های تاریخی کارگران و زحمتکشان جهان در نظر گرفته می شود. امسال نیز روز جهانی کارگر را در شرایطی گرامی می داریم که در هر نقطه از جامعۀ ایران و کوردستان اعتصابات و اعتراضات متعددی برپاست و جامعه در شرایط آمادگی برای قیامی دیگر به سر می برد. عمق بحران در جامعه سبب می شود تا هر نارضایتی به سرعت به خیابان ها کشیده شود و در شرایطی که طبقۀ کارگر در نقاط مختلف این جغرافیا در اعتراضات سال های اخیر میدانداری کرده و بخش اعظم اعتراضات را سازمان داده است، مبارزه ای عظیم بر سر در دست گرفتن رهبری جنبش اعتراضی جاری را نیز به پیش می برد.  

هم اکنون اعتصابات و اعتراضات بازنشستگان، کارگران، پرستاران و معلمان در شرایطی صورت می گیرد که رژیم سرمایه داری اسلامی از اعمال هیچ گونه محدودیت و سرکوبی فروگذار نکرده و اختناقی تمام عیار را به جامعه تحمیل کرده است. اعدام، شکنجه، زندان، شلاق، تهدید و آزار، بیکارسازی و اخراج در شرایطی صورت می گیرد که نشانه هایی از روی کار آوردن دولتی نظامی در انتصابات پیش رو مشاهده می شود که از تشدید هرچه بیشتر فشارها بر بخش های مختلف جامعه خبر می دهد.

علیرغم این شرایط باز هم شاهد اعتراضات بسیاری در نقاط مختلف و در اقشار مختلف خلق هستیم. در واقع اجرای سیاست های نولیبرالیستی و یورش مستقیم به طبقۀ کارگر شرایطی را به وجود آورده که تصور متوقف شدن اعتراضات به دلایلی همچون زد و بند جمهوری اسلامی با قدرت های جهانی را غیرممکن می کند. در شرایطی که رژیم با اجرای سیاست هایی همچون نابود کردن امنیت شغلی، قانون زدایی از کار، نابودی مشاغل مولد و روی آوردن کارگر به مشاغل کاذب، اعمال تبعیض جنسیتی در رابطه با کار و مذکرسازی بازار کار، تحمیل کار به کودکان و ایجاد پدیدۀ کودکان کار و سرکوب دستمزدی نیروی کار از طریق تحمیل دستمزدهایی چندین برابر زیر خط رسمی فقر هر روز و هر لحظه فشار بیشتری بر زحمتکشان ایران از خلق ها و سرزمین های مختلف وارد می کند، تمام راه ها برای طبقۀ کارگر به سمت اعتراض هرچه گسترده تر ختم می شود. به ویژه در کوردستان رژیم با برتری دادن اقتصاد دلالی بر تولید تلاش می کند تا نیروی کار را به سمت بردگی سوق داده و از طریق ناگزیر کردن کارگران کوردستان به انجام کارهایی همچون کولبری و سوختبری و یا وادار کردن جوانان به مهاجرت به شهرهای خارج از کوردستان سیاست استعماری خود را نیز به پیش ببرد.

این مقاومت در شرایط سرکوب تمام عیار در حالی صورت می گیرد که فساد آشکار و علنی در مدیریت اقتصاد، کشور را به ورطۀ سقوط کشانده و شرایط معیشتی دهشتناکی را به زحمتکشان تحمیل کرده است. رژیم در این شرایط با محروم کردن کارگران از تشکل یابی و فعالیت صنفی و سیاسی، و گماشتن نمایندگان صوری و بی اختیار برای طبقۀ کارگر تلاش کرده تا جلوی امواج اعتراضی طبقۀ کارگر را بگیرد و هر روزنی را برای تنفس سیاسی طبقۀ کارگر مسدود کند.

در همین شرایط شیوع کورونا بر وخامت هرچه بیشتر اوضاع مؤثر بوده است. رژیم سرمایه داری اسلامی که بخش بسیار بااهمیت بهداشت و درمان را به سودجویان و سوداگران سپرده و در سه دهۀ اخیر تمام بخش های مربوط به خدمات بهداشتی را به عرصۀ تولید سود سرمایه داران تبدیل کرده است در برابر این ویروس ناتوانی و ناکارآمدی خود را بیش از هر زمان دیگری به منصۀ ظهور رسانده و بار دیگر نشان داده که توان کنترل بحران پیش آمده را ندارد. با این وجود رژیم از بحران کورونا برای هرچه امنیتی تر کردن جامعه و تحمیل اقتدار نامشروع خود به مردم استفاده کرده و به ویژه با هدف محدود ساختن جنبش های اعتراضی به وضع مقررات محدودکننده به صورت کاملاً صوری و نمایشی دست زده است. با این وجود رژیم ایران که هر ساله برگزاری مراسم اعتراضی در روز جهانی کارگر را ممنوع کرده دیر یا زود با امواج اعتراضات گسترده تر زحمتکشان مواجه خواهد شد و نخواهد توانست جلوی پیامدهای سیاست های ضدکارگری خود را بگیرد.

در همین زمان رژیم فاشیست تورکیه نیز امسال به بهانۀ همه گیری کورونا برگزاری هر تجمعی را به مناسبت روز جهانی کارگر ممنوع کرده است. با این وجود کورونا نه تنها کمپین های نظامی و لشگرکشی های سرمایه داری تورکیه را منتفی نکرده بلکه بدان شدت بخشیده و فرصت مناسبی برای مانورهای نظامی و امنیتی در اختیار رژیم فاشیست تورکیه قرار داده است. تمام ابرقدرت ها و نیروهای منطقه ای نیز در این یورش های اشغالگرانه فاشیسم تورکیه را پشتیبانی می کنند. حملۀ زبونانۀ رژیم تورکیه به کوردستان که تنها از سر درماندگی صورت گرفته است و هدفی به جز تلاش برای سبک کردن رسوایی ناشی از شکست نیروهای فاشیست در هفتانین و گاره را دنبال نمی کند با مقاومت تاریخی همه جانبۀ گریلا پاسخ گرفته است. باید دانست که این حملات نه تنها حمله ای محدود به گریلا و کوهستان آزاد نیست، بلکه یورشی به موجودیت خلق کورد و کل تاریخ مبارزات برحق کوردستان محسوب می شود. به بیان بهتر این مقاومت، مقاومت تمام خلق کورد و حتی تمام خلق های منطقه است و بدون تردید آیندۀ وطن مشترک همۀ ما یعنی خاورمیانه را رقم خواهد زد.

مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر را مغتنم می شماریم تا مبارزات عظیم شهدای خلقمان را به یاد بیاوریم. از سال 2008 به بعد روز اول ماه مه هرساله یادآور یورش سبعانۀ رژیم فاشیست تورکیه به مرکز مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان و به شهادت رساندن 6 روزنامه نگار انقلابی جنبش آزادیخواه روژهلات کوردستان بوده است. ما در برابر مبارزات عظیم و تلاش چشمگیر این رفقا برای آگاهی بخشی به خلق کورد و زحمتکشان کوردستان سر تعظیم فرود آورده و تداوم راه آنان را وظیفۀ خود می دانیم.

ما به عنوان پلاتفورم یارسان همچنین اول ماه مه روز جهانی کارگر را به عنوان روزی نمادین برای مبارزات علیه مدرنیتۀ کاپیتالیستی ارزیابی کرده و این روز را همچون جشنی برای برپا داشتن پرچم سوسیالیسم دموکراتیک به تمام کارگران و زحتمکشان جهان از هر نژاد و رنگ و ملیت و جنسیت و مذهب، به ویژه زحمتکشان فراموش شدۀ خلق یارسان در کوردستان، آذربایجان، عراق و ایران شادباش می گوییم. به باور ما ضروری ترین مسئله در جنبش طبقۀ کارگر در کوردستان و ایران امروز، سازمانیابی کارگری مستقل از هر نهاد دولتی و حاکمیتی و مبنا قرار دادن اتحاد و هبستگی دموکراتیک طبقاتی در میان طبقۀ کارگر خلق های گوناگون است.

ما همچنین اول ماه مه را با خواست آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی به ویژه کارگران زندانی شادباش می گوییم. همچنین از شهدا به ویژه کارگران شهید یاد می کنیم؛ از شهدای اول ماه مه 1886 شیکاگو، تا شهدای اول ماه مه 1946 کرماشان و شهدای اول ماه مه 1977 استانبول که با مبارزات و هدیه کردن زندگی خودشان فرهنگ انقلابی طبقۀ کارگر را ارتقاء داده و اول ماه مه را به یادبودی از مبارزه برای آزادی، برابری، صلح و سوسیالیسم در سراسر جهان تبدیل کردند. به باور ما آتشی که توسط این زحمتکشان انقلابی در طول تاریخ افروخته شد، زندگی آزاد فردای خلق های خاورمیانه را گرما خواهد بخشید. ما تمامی آزادیخواهان و نیروهای انقلابی و سوسیالیست را فرامی خوانیم تا با فروزان نگاه داشتن این آتش با شعار “اکنون زمان آزادی است” در راستای تحقق آرمان های تاریخی و ارزش های انقلابی کوشیده و اتحادی دموکراتیک را امکانپذیر کنیم.

پلاتفرم یارسان
اول ماه مه 2021، روز جهانی کارگر

وەڵامێک بنووسە

پۆستی ئەلکترۆنیکەت بڵاو ناکرێتەوە . خانە پێویستەکان دەستنیشانکراون بە *